Als je producten van buiten de EU de Unie binnenhaalt ben je als importeur invoerrechten verschuldigd aan de Douane. Import uit een ander EU-land is altijd vrijgesteld van invoerrechten. Ook is er vrijstelling voor zendingen van buiten de EU als de waarde maximaal € 150,- is. Tot nu toe klinkt het verhaal simpel en overzichtelijk, maar we zijn er nog niet. Laten we iets dieper in het dossier invoerrechten duiken.
Hoe bepaal je de hoogte van invoerrechten?
De douanes van bijna alle landen ter wereld werken met uniforme codes om goederen in groepen in te delen. De zogenaamde HS-code (Harmonized System) bestaat uit 6 cijfers. Deze cijferreeks wordt aangevuld met 4 cijfers die uit een nationaal systeem komen van het oorsprongsland. De nu gevormde 10-cijferige code heet een Taric- of goederencode (commodity code). Invoerbelasting is gekoppeld aan de goederencode van een product. De Belastingdienst weet om welke producten het gaat en hoeveel invoerrechten je over de importzending moet betalen.
Uitzonderingen: geen of minder invoerrechten betalen
In sommige gevallen hoef je geen invoerrechten te betalen over buiten de EU geïmporteerde goederen. Dit geldt voor categorieën als boeken, laptops, telefoons en schoonheidsmiddelen en verzorgingsproducten. Daarnaast kun je vrijstelling van de invoerrechten aanvragen als je kunt bewijzen dat de producten of grondstoffen schaars zijn in de EU. Het aanvraagproces duurt lang en als het wordt toegekend is de vrijstelling maar beperkt geldig. Lees hier meer informatie.
Waarschijnlijker is het dat je zaken doet met producenten die gevestigd zijn in landen waar de EU een ‘preferentieel handelsverdrag’ mee heeft. Met deze landen vormt de EU een handelsblok dat in de internationale handel samenwerkt. De goederen die, zoals dat heet, van preferentiële oorsprong zijn moeten in zijn geheel zijn bewerkt in en verzonden zijn vanuit dat land. Om dit te bewijzen heb je een oorsprongsverklaring nodig, ook wel EUR.1 certificaat, factuurverklaring of attest van oorsprong genoemd. De invoerrechten vervallen of worden veel lager bij invoer.
Belangrijke landen waar de EU een handelsakkoord mee heeft: Canada, Japan, Turkije, Zuid-Korea, Israël, Marokko, Tunesië en de Centraal-Amerikaanse landen. Zie hier de volledige lijst.
Opvallende landen waarmee geen handelsakkoord is zijn China en de Verenigde Staten. Voor import uit deze landen moet dus het algemene invoerrecht betaald worden.
Een rekenvoorbeeld
Stel, je wilt kleding gaan importeren uit China. In dit voorbeeld gaan we uit van 1000 kg aan overhemden met een totale waarde van € 10.000,-. Het douanerecht derde landen (buiten de EU) is 12%. Dus aan invoerrecht betaal je € 1200,-. Hier kunt u zelf de rekentool van de Belastingdienst raadplegen.
Invoerrechten variëren van 0 tot 17%. Bijvoorbeeld 4,7% voor speelgoed, 4% voor sieraden en 17% voor schoeisel. Hier zie je een lijst met veel voorkomende producten en hun tarieven.
Onderschat de bureaucratie niet
Invoerrechten moet je niet onderschatten, op sommige producten moet je extra belasting betalen zoals landbouw- of antidumpheffingen. De EU doet er alles aan om te voorkomen dat producten te goedkoop worden aangeboden in Europa. Invoerrechten zijn slechts een onderdeel van het hele importproces. Je doet er daarom goed aan om een expert in te schakelen bij jouw eerste stappen als importeur. Anders ga je makkelijk de mist in en zie je formaliteiten over het hoofd. Een douane-expediteur is gespecialiseerd in internationaal douanerecht en heeft toegang tot een netwerk van handelsrelaties. Jij kunt daar als MKB’er, webshophouder of handelaar van profiteren. Neem contact op met Ademar B.V. uit Rotterdam en lift mee op hun in 40 jaar opgebouwde deskundigheid.
